|
|
ΑΡΕΝΑ
- ΑΓΡΙΝΙΟ - 1995
Ξεκίνησαν το 1995 και έδρα τους υπήρξε το Αγρίνιο. Κινήθηκαν και δημιούργησαν
μέσα και παράλληλα με το Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου. Το '95-'96
ηχογράφησαν το πρώτο τους demo στο στούντιο του στεκιού με τίτλο "Εν
βρασμώ ψυχής". Το '97 κυκλοφόρησε μια κασέτα από live τους,
στις 29 Σεπτεμβρίου '97, στο στέκι 'Ανω Κάτω Πατησίων, για την οικονομική
του ενίσχυση. Το '98-'99 γράφτηκε
το δεύτερο demo τους, το οποίο
ήταν μια επανακυκλοφορία του πρώτου με τέσσερα επιπλέον live κομμάτια.
"...Πρώτα απ' όλα το γκρούπ δεν είναι κάτι ξέχωρο απο το στέκι. Το γκρουπ
απαρτίζεται απο μέλη του στεκιού, πράγμα που σημαίνει κοινή δράση και καμμιά
διαφοροποίηση απο τους υπόλοιπους. Το ότι παίζουμε μουσική και λέμε κάποια πράγματα
μέσα απο τους στίχους μας δεν είναι το παν για μας και φυσικά δεν σταματάει εκεί.
Η βαρύτητα για μας δεν είναι (μόνο) στο ότι γίνεται κάτι αλλά ο τρόπος με τον
οποίο αυτό πραγματώνεται. Και αυτό έχει μια διαδρομή. Για παράδειγμα, απο τη
στιγμή που θα βγεί ένα τραγούδι μέχρι να φτάσει μέσω κασέτας στα χέρια κάποιου
είναι μια διαδρομή και σε αυτή θα θέλαμε να επιμείνουμε,υποδηλώνοντας φυσικά
την αξία της. Το γιατί παίζουμε μουσική και πως αυτό οριοθετείται. Η ζωή μας
δεν είναι η μουσική και καμμιά επανάσταση δεν θέλουμε να κάνουμε μέσα απο αυτή.
Η μουσική όπως την ορίζουμε εμείς είναι ένα όπλο και ένας κώδικας επικοινωνίας.
Σε καμμιά περίπτωση δεν οικειοποιούμαστε ρόλους μουσικού επαναστάτη ή οτιδήποτε
άλλο μπορεί να φορεθεί για να καλύψει την σαπίλα του κατεστημένου πολιτισμού,
καθώς και ταμπέλες πάνκη, χαρντκορά, μεταλλά ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να κατηγοριοποιεί
και συμπερασματικά να απομονώνει. Το αν τα ακούσματά μας έχουν σχέση με το πανκ
δεν σημαίνει ότι θα γίνουμε ιεραπόστολοι για την εξάπλωση του πανκ ή κάθε συγκεκριμένης
μουσικής. Το θέμα δεν είναι αν η μουσική θα είναι πανκ και αν θα δημιουργηθεί
μια τέτοια μουσική σκηνή, αλλά η μουσική γενικότερα, όποια αυτή κι αν είναι να
μην γίνεται τρόπος ζωής, αλλά μέσο επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων και καταστάσεων.
Και όσοι οικειοποιούνται την όποια επαναστατικότητα μέσα απο την μουσική δεν
είναι τίποτε άλλο παρά αποτυχημένοι ιεροκύρηκες-έμποροι κάποιας μουσικής φόρμας.
Σκοπός δικός μας σε κάθε εκδήλωση-συναυλία που συμμετέχουμε είναι αυτή να συνδιοργανώνεται
απ' όλο τον κόσμο που μπορεί να παρευρεθεί. Πράγμα που σημαίνει ίση συμμετοχή
και προσπάθεια για την απόρριψη ρόλων όπως θεατή-γκρουπ, διασκεδαστή-διασκεδαζόμενου.
Όσο για το οικονομικό πιστεύουμε πως η θέληση για ανατροπή, επικοινωνία, δράση
σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί να κωλύεται απο θέμα
χρημάτων όσο οι θέσεις για αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, ισοτιμία έχουν κατανοηθεί-κατακτηθεί
και είναι ξεκάθαρες και προθέσεις είναι αγνές. Απο την κατεστημένη κοινωνική
οντότητα δεν μπορεί κανένας να πει ότι απέχει και αν το πει τότε περιθωριοποιείται,
γκετοποιείται, απλά "είναι για την παρτυ του". Το θέμα είναι όλος
αυτός ο πολιτισμός της σαπίλας να σταματάει πάνω σε μας και απο εκεί και πέρα
κάθε τι δημιουργικό που βγαίνει απο εμάς να είναι αμόλυντο απο λογικές κέρδους..." |
